Böğürtlen Kışı Sarah Jio
Kategori
Yayınevi
Barkod
Böğürtlen Kışı Kitabı
Yazar
Vitrin Katagorisi
403,20 ₺
Böğürtlen Kışı - Sarah Jio
"Kalbinizin derinliklerine işlenen acıyı, tek kelimeyle nasıl dile getirirsiniz?"
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
Yazar: Sarah Jio
Türkçesi: Duygu Parsadan
Editör: Yasemin Büte
Kapak Tasarımı: İlknur Muştu
Katagori: Edebiyat - Roman - Çeviri
Sayfa Sayısı: 360
Boyut: 14 x 21 cm
Basım Yeri: İstanbul
Basım Tarihi: 2014
Kapak Türü: Karton Kapak
Kağıt Türü: Kitap Kağıdı
Dili: Türkçe
Dağıtım: Kitap Takipçileri
Temin Süresi: Aynı gün kargo
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
Seattle. Mayıs 1933
Döşeme tahtalarını yalayan soğuk bir rüzgârla birlikte titreyerek gri, yün hırkama sıkıca sarındım. Onun da sadece bir düğmesi kalmıştı. Tanesi beş sente yenilerini alıp dikmeyi düşünmek saçma olurdu. Hem zaten bahar gelmişti. Yoksa gelmemiş miydi? İkinci katın penceresinden dışarı göz atarak uğuldayan rüzgârı dinledim. Oldukça hiddetli bir rüzgârdı bu. Yaşlı kiraz ağacının dallan, binanın duvarına bir kırbaç gibi öylesine sert çarpıyordu ki bir sonraki darbede camı kırabileceğinden korkarak yerimden sıçradım. Fakat tam da o sırada beklenmedik bir görüntü, beni bir anlığına endişelerimin arasından çekip çıkardı. Tozpembe çiçekler, havada dönerek uçuşuyordu. Bir iç geçirerek kendi kendime gülümsedim. Tıpkı kar gibi.
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
"Anne?” diye seslendi Daniel tiz bir sesle, yorganın altından. Yırtık pırtık, mavi yorganı aşağı çekerek Daniel’ın o güzel, yuvarlak yüzüne ve uçları hâlâ kıvırcık olan sarı saçlanna baktım. Bebeklik saçları. Tombul, al yanakları ve yürek hoplatan mavilikteki iri gözleriyle üç yaşında, bebeklik ile çocukluk arasında bir yerdeydi. Uyuduğunda ise tıpkı doğduğu günkü gibi görünüyordu. Bazen parmak uçlanma basarak, sabahın erken saatlerinde odasına giriyor ve tek kulağı kopuk, boynunda eski püskü, mavi kadife papyonu olan kahverengi ayıcığına sarılmış bir halde uyuyuşunu seyrediyordum.
"Ne oldu, tatlım?” diye sordum, küçük, ahşap yatağının yanına diz çökerek. Ardından pencereden dışarıya, şiddetini arttırmış olan rü2gâra göz attım. Ben nasıl bir anneyim ki onu bütün gece burada, tek başına bırakıyorum? Bir iç çektim. Başka bir seçeneğim var mı? Caroline gece vardiyasında çalışıyordu. Ayrıca Daniel’ı bir daha otele götüremezdim. Özellikle de Estella geçen hafta onu dokuzuncu kattaki çatı katı süitinde uyurken bulduğunda yaşananlardan sonra. Daniel’ı sanki un kavanozuna giren bir mutfak faresiymiş gibi sıcacık yorganın altından çıkarıp dışarı kovalamıştı. Bu olay Daniel’ı son derece korkuttuğu kadar benim de neredeyse işime mal oluyordu. Derin bir nefes aldım. Hayır, biricik oğlum burada, yatağında, sıcak ve güvende olacaktı. Kapıyı kilitleyecektim. Apartmanın duvarları inceydi ama kapısı oldukça dayanıklıydı. Maun bir kapısı ve iyi, pirinçten bir kilidi vardı.
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
O anda hızlı ve ısrarlı bir şekilde çalmaya başlayan kapı, ikimizin de irkilmesine neden oldu. Daniel yüzünü buruşturdu. "Yine o mu, anne?” diye sordu fısıltıya benzeyen bir sesle. "Kötü adam mı?”
Korkumu gizlemeye gayret ederek Daniel’ın alnına bir öpücük kondurdum. "Merak etme, hayatım,” dedim ayağa kalkarak. "Muhtemelen Caroline teyzendir. Sen burada kal. Ben gidip bakayım.”
Merdivenleri indikten sonra, bir an için oturma odasında donakalarak ne yapacağıma karar vermeye çalıştım. Kapının ısrarlı çalışı, gittikçe daha gürültülü ve öfkeli bir hal alıyordu. Kapıdakinin kim olduğunu ve ne istediğini biliyordum. Cüzdanıma bir göz attım, içinde bir, belki de iki dolardan fazla paranın olmadığını biliyordum. Kirayı üç hafta önce ödemem gerekiyordu ve Bay Ganison’ı bahanelerle oyalayıp duruyordum. Peki ya şimdi ne diyecektim? Son maaş çekimi de yiyeceklere ve zavallı oğlum Daniel için yeni bir çift ayakkabıya harcamıştım. Gittikçe büyüyen ayaklarının o küçücük terliklerin içine sığmasını bekleyemezdim.
Tak. Tak. Tak.
Kapıdaki ses, kalp atışlarımı yansıtıyordu adeta. Korkmuş ve kapana kısılmış hissediyordum. Daire, bir kafesi andırıyordu. Etrafımdaki duvarlar paslı tellere benziyordu. Ne yapacağım ben? İstem dışı bir hareketle bileğime baktım. Daniel’ın babası, şimdiye dek gördüğüm en zarif şey olan bu üç safirle işlenmiş altın bilekliği bana hediye ettiğinden beri onun üzerine titremiştim. O gece, Olympic Otel’de siyah elbiseli ve beyaz önlüklü bir hizmetçi değil, bir misafirdim. Küçük mavi kutuyu açıp, bilekliği bileğimin üzerinde sallandırdığında, kendimi ilk kez böylesine şık şeyler takmak için dünyaya gelmiş biri gibi hissetmiştim. Gerçi sonrasında bu düşüncelerin nc kadar saçma olduğunu anlamıştım. Kapı çalmaya devam ederken gözlerimi sıkıca kapattım. Bilekliğimin kopçasını açmaya kalkıştığım sırada başımı iki yana salladım. Hayır, bunu ona vermeyecektim. Bu kadar kolay vazgeçmeyecektim. Onun yerine kolumdaki bilekliği biraz yukarıya çekerek, elbisemin altına sakladım. Başka bir yol bulacaktım.
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
Derin bir nefes alıp yavaşça kapıya doğru yürüdüm ve isteksizce kilidi açtım. Menteşeleri gıcırdayarak açılan kapının ardından koridorda bekleyen Bay Garrison göründü. Bay Garrison hem boy. hem de en olarak irice bir adamdı. DanieFın ondan neden korktuğunu anlamak zor değildi. Sert yüzü neredeyse tamamen gri, bakımsız bir sakalla kaplıydı. Sakalının arasından yalnızca çiçekbozuğu yanaldan ve koyu renkli, zalim bakışlı gözleri görünüyordu. Alkol kokan ekşi nefesi, alt kattaki tavernadan geldiğini belli ediyordu. Katı alkol yasağı dönemi henüz sona ermemişti, fakat kasabanın bu tarafındaki çoğu polis içki içenleri görmezlikten geliyordu.
"İyi akşamlar, Bay Garrison,” dedim elimden geldiğince nazik bir şekilde.
Bay Garrison kocaman, çelik burunlu çizmeleriyle kapı eşiğinden içeri adım atarak yavaşça bana doğru yaklaştı. "Formaliteleri bir kenara bırak,” dedi. "Param nerede?”
"Lütfen… Özür dilerim, bayım,” diye söze başladım kekeleyerek. "Kirayı geciktirdiğimi biliyorum. Bizim için çok zor bir ay oldu ve-”
Bay Garrison duygudan yoksun bir sesle, "Bu hikâyeyi geçen hafta anlatmıştın,” diyerek sözümü kesti. Ardından yanımdan geçip mutfağa giderek fırından yeni çıkardığım küçük, somun ekmeği aldı. Akşam yemeğim… Buzdolabını açıp tereyağı bulamayınca ise kaşlarını çattı. Bir kez daha soracağım,” diye devam etti, ağzı ekmekle dolu bir şekilde gözlerini kısarak. "Param nerede?”
Kolumdaki bilekliği sıkıca kavrayarak, gözlerimi Bay Garrison’ın arkasındaki süpürgelikleri eskimiş ve boyası dökülmüş duvara diktim. Ona ne söyleyebilirim ki? Ne yapabilirim?
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
Bay Garrison, gırtlaktan gelen derin bir kahkaha patlattı. "Tıpkı düşündüğüm gibi,” dedi. "Tam bir yalancı.”
"Bay Garrison, ben-”
Gözlerini üzerime sabitleyen Bay Garrison, ekşi nefesinin kokusunu alana ve sakalının sertliğini yüzümde hissedene dek bana yaklaştı. Tam da ondan sakladığım bilekliğim elbisemin kolundan aşağı kaydığı sırada, bileğimi sıkıca yakaladı. "Böyle olacağını tahmin etmiştim,” dedi, ardından iri ve kaba eliyle hırkamı çekip elbisemin üst kısmından sıkıca tuttu. Sonra da işaret parmağıyla düğmelerimden birini çekiştirmeye başladı. "Şanslısın ki cömertliğim üzerimde. O yüzden bana farklı bir şekilde ödeme yapmana izin vereceğim.”
Bir adım gerilediğim sırada, merdivenlerden gelen ayak seslerini duydum. "Anne?”
"Daniel, yatağına dön, tatlım,” diye seslendim, elimden geldiğince sakin olmaya çalışarak. "Hemen geleceğim.” "Anne,” dedi Daniel tekrar, bu kez ağlamaya başlamıştı. "Ah, tatlım,” dedim, hissettiğim korkunun sesimden belli olmaması için dua ediyordum. "Her şey yolunda. Yemin ederim. Lütfen yatağına dön.”
Daniel’ın bu olanları görmesine ya da daha kötüsü, Bay Garrison’ın onu incitmesine izin veremezdim.
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
"Anne, korkuyorum,” dedi Daniel, yüzünü gömdüğü oyuncak ayısının bastırdığı sesiyle.
Bay Garrison, boğazını temizleyerek paltosunu düzeltti. "Pekâlâ, mademki şunun çenesini kapatamıyorsun,” diye bağırdı, yüzünde şeytani bir gülümsemeyle Daniel’ı kastetmişti. "Öyleyse geri gelmek zorunda kalacağım. Ama emin ol ki geleceğini.” Daniel’a sanki bir evcil hayvan, bir baş belasıymış gibi bakmasından hoşlanmamıştım. Ardından bakışlannı yeniden bana çevirerek, sanki tavada cızırdayan kalın bir dilim biftekmişim gibi beni süzdü. "Ve ödememi alacağım.”
Bay Garrison kapıdan çıkarken süklüm püklüm bir şekilde başımı salladım. "Anladım, Bay Garrison.” Ayak sesleri koridorda uzaklaşırken, kapıyı kapatarak sürgüledim. Danie’ın yanına dönmeden önce derin bir nefes alıp rahatlamaya çalışarak, yanağımdan süzülen bir damla gözyaşını sildim.
"Ah, Daniel,” dedim, merdivenlerin tepesine koşup onu kollanma alarak. "Korktun mu, hayatım? Korkma. Annen burada. Endişelenecek bir şey yok.”
"Ama o adam,” dedi burnunu çekerek, "kötü biri. Sana bir şey yaptı mı, anne?”
"Hayır, tatlım,” diye yanıt verdim. "Annen buna izin vermez.”
Bilekliğimin kopçasını açıp avucuma aldım.
Daniel şaşkın bir şekilde bana baktı. Onun iri ve masum gözlerini incelerken, ikimiz için de her şeyin farklı olabilmesini diliyordum. "Annen bu bilekliği çok seviyor, bir tanem. Sadece onu güvende tutmak istiyorum.”
Daniel bir süreliğine düşündü. "Kaybetmemek için mi?” "Aynen öyle.” Ayağa kalkarak elini tuttum. "Onu gizli yere koyması için annene yardım eder misin?”
Daniel başını olumlu anlamda sallayınca, ayağa kalkıp merdivenlerin aşağısındaki küçük gömme dolaba yürüdük. Bir şapka kutusundan daha büyük olmayan bu yeri. Daniel bir sabah oyun oynarken keşfetmişti ve bu özel bölmenin gizli yerimiz olmasına karar vermiştik. İçinde Daniel’ın sakladığı kıymetli hâzineleri vardı; sokakta bulduğu mavi bir kuş tüyü, pürüzsüz taşlarla ve diğer ıvır zıvırlarla doldurduğu bir sardalya kutusu, bir kitap ayracı, parlak, beş sentlik bir madeni para, güneş yüzünden bembeyaz olmuş bir istiridye kabuğu. Ben de güvende durmaları için onun doğum belgesini ve diğer evrakları buraya tıkıştırmıştım. Ve şimdi de bilekliğimi saklıyordum.
"İşte,” dedim, dolabın küçük kapağını kapatıp hiçbir iz yeri olmamasına hayretle bakarak. Bölme, merdivenlerin ahşap kaplamalarına karışarak mükemmel bir uyum sağlıyordu. Daniel’ın onu nasıl keşfettiğini hiç bilemeyecektim.
Daniel, başını göğsüme yasladı. "Şarkı söyleyecek misin, anne?”
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
Başımı evet dercesine salladım ve alnına düşen sarı saçlarını kenara iterek, babasına ne kadar çok benzediğine hayret ettim. Keşke Charles burada olsaydı. Sonra da bu hayali çabucak aklımdan çıkararak şarkı söylemeye başladım. Dudaklarımdan dökülen kelimeler, ikimizi de yatıştırmıştı.
Söylediğim dört şarkı, Danie’ın gözkapaklarının ağırlaşmasına yetmişti. Onu tekrar yatağına taşıyıp, yorganını yeniden üzerine çektim.
Siyah elbisem ile beyaz önlüğüme göz gezdiren Daniel’ ın yüzünde endişeli bir ifade belirmişti. "Gitme, anne.”
Çenesini okşadım. "Sadece kısa bir süreliğine, tatlım,” dedim iki yanağını da öperek. Dudaklarıma değen yanakları yumuşak ve soğuktu.
Daniel, bebekliğinden beri yaptığı gibi yüzünü ayıcığına gömerek burnunu, ayıcığının düğmeden burnuna bastırdı. "İstemiyorum.” Üç yaşındaki aklıyla doğru kelimeleri seçmeye çalışarak durakladı. "Gittiğin zaman korkuyorum.
"Biliyorum, hayatım,” dedim, gözyaşlarıma hâkim olmaya çalışarak. "Ama gitmek zorundayım. Çünkü seni seviyorum. Bir gün bunu anlayacaksın.”
"Anne,” diye devam etti Daniel, pencerenin ardına bakarak. Rüzgâr hızını iyice arttırmıştı. "Eva geceleri hayaletlerin çıktığını söylüyor.”
Gözlerimi iri iri açtım. Caroline’in kızı, üç buçuk yıldır zihnini kurcalayan hayaller üretip duruyordu. "Eva sana başka neler anlatıyor, canım?”
Daniel, sanki bir cevap verip vermemeyi düşünüyormuş gibi durakladı. "Şey,” dedi temkinli bir şekilde, "bazen oyun oynarken insanlar bize bakıyor. Onlar hayalet mi?” "Kimler, tatlım?”
"O kadın.”
Daniel ile göz göze gelebilmek için dizlerimin üzerine çöktüm. "Hangi kadın, tatlım?”
Daniel yüzünü buruşturdu. "Parktaki kadın. Onu sevmiyorum, anne. Tüyleri var. Yoksa bir kuşa mı zarar vermiş? Ben kuşlan seviyorum.”
"Hayır, bir tanem,” dedim, Caroline ile Eva’nın hikâyeleri hakkında konuşmaya karar vererek. Daniel’ın son zamanlardaki kâbuslarının temelinde, bu hikâyelerin olduğundan şüpheleniyordum.
"Daniel, annen sana yabancılarla konuşmak hakkında ne söylemişti?”
"Ama onunla konuşmadım ki,” dedi gözlerini iri iri açarak.
Saçlarını okşadım. "Aferin sana.”
Daniel başını olumlu anlamda salladı ve bir iç çekerek başını yeniden yastığına yasladı. Oyuncak ayısını Daniel’ın kolunun altına yerleştirdim. "Bak, yalnız değilsin,” dedim, sesimin titremesine engel olamamıştım. Daniel’ın bunu fark etmemiş olmasını umuyordum. "Max burada, yanında.”
Daniel yüzünü tekrar ayıcığına bastırdı. "Max,” dedi gülümseyerek.
"İyi geceler, hayatım,” diyerek kapıya doğru döndüm.
"İyi geceler, anne.”
Kapıyı sessizce kapattıktan sonra, Daniel’ın boğuk bir sesle, "Bekle!” dediğini duydum.
"Efendim, tatlım?” dedim başımı kapıdan içeri uzatarak.
"Max’i öpmeyecek misin?”
SİTE: www.kitaptakipcileri.com
Tekrar yatağın yanına yürüyerek dizlerimin üzerine çöktüm. Daniel, ayıcığı dudaklarıma bastırdı. "Seni seviyorum, Max,” diye fısıldadım yeniden kapıya yönelirken. "Seni de seviyorum, Daniel. Hem de tahmin bile edemeyeceğin kadar.”
Parmak uçlanma basarak alt kata indim ve şömineye bir kütük daha yerleştirdim. Sonra da içimden dua ederek dışarı çıkıp, kapıyı ardımdan kilitledim. Sadece tek bir mesaiydi. Güneş doğmadan evde olacaktım. Tekrar kapıya doğru döndüğüm sırada başımı iki yana sallayarak kendimi avuttum. Tek yol buydu. Daniel güvende olacaktı. Güvende ve sağ salim.SİTE: www.kitaptakipcileri.com
Bu ürüne ilk yorumu siz yapın!
Ürün hakkında henüz soru sorulmamış.
Güvenilir, ürünleri değerli ve kaliteli. 4-5 yıldır alışveriş yaptığım ve memnun kaldığım alışveriş sitesi. Güvenle herkese tavsiye ederim.
B... G... | 18/10/2024
Çok hızlı ve sağlam bir şekilde elime ulaştı.Çok teşekkürler
S... B... | 27/09/2024
Kitapları çok beğendim, kargo da çok özenli idi . Arkadaşım da sipariş verecek. Çok teşekkür ederim.
Canan Çatal | 26/09/2024
Çok İyi, sorun yok
fatih arı | 25/09/2024
sagolun
bilal kızılırmak | 08/08/2024
Aliveris icin tek adres kolayliklari sorunda sorunuz karsinda ulasabiliyorsunuz sorunsuz siparis verebiliyorsunuz
k... ö... | 01/08/2024
Kitap takipçileri harika...
H... Ö... | 27/07/2024
Güvenilir ve hızlı
Mustafa Varol | 12/07/2024
Güvenle alışveriş yapabilirsiniz
SEZGIN MEHMET | 14/01/2024
Böyle bir siteye gerçekten ihtiyaç var
Hayati Sevinir | 12/01/2024
Tavsiye Ürünler
